Als ik…

Eusterbeek, mijn dorpje aan de Rijn
Eusterbeek, zo kan er op de wereld maar één zijn

Als ik deur de straten loop 
in Eusterbeek.
De bult omlaag, de bult omhoog,
mijn hartestreek.
Dan word ik warm,
ook op een kouwe dag.
Want di’s mijn durp.
Ik loop hier met een lach.
Ik zal je missen
als ik vertrek
Maar veurlopig is dit echt
mijn eigen plek

Als ik deur de klei loop
bij het Stenen Kruus.
Vanuut de polder zie’k m'n durp.
Hier voel’k me thuus.
Dan word ik warm,
ook op een kouwe dag.
Want di’s mijn durp.
Ik loop hier met een lach.
Ik zal je missen
als ik vertrek
Maar veurlopig is dit echt
mijn eigen plek

Als ik over klinkers loop
de Weverstraat.
Ben ik boven zie ik dat 
daar Jan weer staat.
Dan word ik warm,
ook op een kouwe dag.
Want di’s mijn durp.
Ik loop hier met een lach.
Ik zal je missen
als ik vertrek
Maar veurlopig is dit echt
mijn eigen plek

Op het hoogste puntje mijn
geliefd Lebret.
Heel wat jaren heb ik daar
wat afgepret.
Dan word ik warm,
ook op een kouwe dag.
Want di’s mijn durp.
Ik loop hier met een lach.
Ik zal je missen
als ik vertrek
Maar veurlopig is dit echt,
………veurlopig is dit echt,
veur altied is dit echt
mijn eigen plek.

Tekst en muziek door Eugène Böcker